در ساخت ساعت دیواری ریتم ژاپن معمولاً از یک صفحه ساعت استفاده می‌کنند که زمان را با استفاده از نشانگرهای چرخشی به نام عقربه‌ها بر روی یک صفحه یا صفحه‌های شماره‌دار ثابت نشان می‌دهد.
صفحه ساعت استاندارد که به طور جهانی در سراسر جهان شناخته شده است، دارای یک “ساعت عقربه” کوتاه است که ساعت را بر روی یک صفحه دایره ای 12 ساعت نشان می دهد، که هر روز دو دور می چرخد و یک “دقیقه عقربه” طولانی تر که دقیقه ها را در جریان فعلی نشان می دهد.
ساعت روی همان صفحه که به 60 دقیقه نیز تقسیم شده است. همچنین ممکن است یک “دست دوم” داشته باشد که ثانیه های دقیقه فعلی را نشان می دهد.
تنها صفحه ساعت دیگر که امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، صفحه آنالوگ 24 ساعته است، زیرا از ساعت 24 ساعته در سازمان ها و برنامه های نظامی استفاده می شود.
قبل از اینکه صفحه ساعت مدرن در طول انقلاب صنعتی استاندارد شود، بسیاری از طرح‌های چهره دیگر در طول سال‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفتند، از جمله صفحه‌های 6، 8، 10 و 24 ساعته.
در طول انقلاب فرانسه، دولت فرانسه سعی کرد یک ساعت 10 ساعته را به عنوان بخشی از سیستم اندازه گیری متریک مبتنی بر اعشار خود معرفی کند، اما استفاده گسترده ای از آن به دست نیامد.
یک ساعت 6 ساعته ایتالیایی در قرن 18 ساخته شد، احتمالاً برای صرفه جویی در مصرف برق (ساعت یا ساعتی که 24 بار ضربه بزند، انرژی بیشتری مصرف می کند).
نوع دیگری از ساعت های آنالوگ ساعت آفتابی است که خورشید را به طور پیوسته دنبال می کند و زمان را با موقعیت سایه گنومون آن ثبت می کند.
از آنجایی که خورشید با ساعت تابستانی تنظیم نمی شود، کاربران باید یک ساعت در این مدت زمان اضافه کنند.
همچنین باید اصلاحاتی برای معادله زمان و تفاوت بین طول‌های ساعت خورشیدی و نصف النهار مرکزی منطقه زمانی مورد استفاده (یعنی 15 درجه شرقی از نصف النهار اول برای هر ساعت از منطقه زمانی انجام شود. جلوتر از GMT است).
ساعت های آفتابی از قسمتی یا بخشی از صفحه آنالوگ 24 ساعته استفاده می کنند.
همچنین ساعت‌هایی وجود دارند که علیرغم داشتن مکانیزم آنالوگ از نمایشگر دیجیتالی استفاده می‌کنند که معمولاً به آن‌ها ساعت‌های چرخشی گفته میشود.
